अनु + वि + आङ् + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याह्रियात् / अनुव्याह्रियाद्
अनुव्याह्रियास्ताम्
अनुव्याह्रियासुः
मध्यम
अनुव्याह्रियाः
अनुव्याह्रियास्तम्
अनुव्याह्रियास्त
उत्तम
अनुव्याह्रियासम्
अनुव्याह्रियास्व
अनुव्याह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याहृषीष्ट
अनुव्याहृषीयास्ताम्
अनुव्याहृषीरन्
मध्यम
अनुव्याहृषीष्ठाः
अनुव्याहृषीयास्थाम्
अनुव्याहृषीढ्वम्
उत्तम
अनुव्याहृषीय
अनुव्याहृषीवहि
अनुव्याहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याहारिषीष्ट / अनुव्याहृषीष्ट
अनुव्याहारिषीयास्ताम् / अनुव्याहृषीयास्ताम्
अनुव्याहारिषीरन् / अनुव्याहृषीरन्
मध्यम
अनुव्याहारिषीष्ठाः / अनुव्याहृषीष्ठाः
अनुव्याहारिषीयास्थाम् / अनुव्याहृषीयास्थाम्
अनुव्याहारिषीढ्वम् / अनुव्याहारिषीध्वम् / अनुव्याहृषीढ्वम्
उत्तम
अनुव्याहारिषीय / अनुव्याहृषीय
अनुव्याहारिषीवहि / अनुव्याहृषीवहि
अनुव्याहारिषीमहि / अनुव्याहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः