अनु + प्र + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुप्रह्रियात् / अनुप्रह्रियाद्
अनुप्रह्रियास्ताम्
अनुप्रह्रियासुः
मध्यम
अनुप्रह्रियाः
अनुप्रह्रियास्तम्
अनुप्रह्रियास्त
उत्तम
अनुप्रह्रियासम्
अनुप्रह्रियास्व
अनुप्रह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुप्रहृषीष्ट
अनुप्रहृषीयास्ताम्
अनुप्रहृषीरन्
मध्यम
अनुप्रहृषीष्ठाः
अनुप्रहृषीयास्थाम्
अनुप्रहृषीढ्वम्
उत्तम
अनुप्रहृषीय
अनुप्रहृषीवहि
अनुप्रहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुप्रहारिषीष्ट / अनुप्रहृषीष्ट
अनुप्रहारिषीयास्ताम् / अनुप्रहृषीयास्ताम्
अनुप्रहारिषीरन् / अनुप्रहृषीरन्
मध्यम
अनुप्रहारिषीष्ठाः / अनुप्रहृषीष्ठाः
अनुप्रहारिषीयास्थाम् / अनुप्रहृषीयास्थाम्
अनुप्रहारिषीढ्वम् / अनुप्रहारिषीध्वम् / अनुप्रहृषीढ्वम्
उत्तम
अनुप्रहारिषीय / अनुप्रहृषीय
अनुप्रहारिषीवहि / अनुप्रहृषीवहि
अनुप्रहारिषीमहि / अनुप्रहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः