अनु + आङ् + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वाह्रियात् / अन्वाह्रियाद्
अन्वाह्रियास्ताम्
अन्वाह्रियासुः
मध्यम
अन्वाह्रियाः
अन्वाह्रियास्तम्
अन्वाह्रियास्त
उत्तम
अन्वाह्रियासम्
अन्वाह्रियास्व
अन्वाह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वाहृषीष्ट
अन्वाहृषीयास्ताम्
अन्वाहृषीरन्
मध्यम
अन्वाहृषीष्ठाः
अन्वाहृषीयास्थाम्
अन्वाहृषीढ्वम्
उत्तम
अन्वाहृषीय
अन्वाहृषीवहि
अन्वाहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वाहारिषीष्ट / अन्वाहृषीष्ट
अन्वाहारिषीयास्ताम् / अन्वाहृषीयास्ताम्
अन्वाहारिषीरन् / अन्वाहृषीरन्
मध्यम
अन्वाहारिषीष्ठाः / अन्वाहृषीष्ठाः
अन्वाहारिषीयास्थाम् / अन्वाहृषीयास्थाम्
अन्वाहारिषीढ्वम् / अन्वाहारिषीध्वम् / अन्वाहृषीढ्वम्
उत्तम
अन्वाहारिषीय / अन्वाहृषीय
अन्वाहारिषीवहि / अन्वाहृषीवहि
अन्वाहारिषीमहि / अन्वाहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः