वि + अति + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतिह्रियात् / व्यतिह्रियाद्
व्यतिह्रियास्ताम्
व्यतिह्रियासुः
मध्यम
व्यतिह्रियाः
व्यतिह्रियास्तम्
व्यतिह्रियास्त
उत्तम
व्यतिह्रियासम्
व्यतिह्रियास्व
व्यतिह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतिहृषीष्ट
व्यतिहृषीयास्ताम्
व्यतिहृषीरन्
मध्यम
व्यतिहृषीष्ठाः
व्यतिहृषीयास्थाम्
व्यतिहृषीढ्वम्
उत्तम
व्यतिहृषीय
व्यतिहृषीवहि
व्यतिहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतिहारिषीष्ट / व्यतिहृषीष्ट
व्यतिहारिषीयास्ताम् / व्यतिहृषीयास्ताम्
व्यतिहारिषीरन् / व्यतिहृषीरन्
मध्यम
व्यतिहारिषीष्ठाः / व्यतिहृषीष्ठाः
व्यतिहारिषीयास्थाम् / व्यतिहृषीयास्थाम्
व्यतिहारिषीढ्वम् / व्यतिहारिषीध्वम् / व्यतिहृषीढ्वम्
उत्तम
व्यतिहारिषीय / व्यतिहृषीय
व्यतिहारिषीवहि / व्यतिहृषीवहि
व्यतिहारिषीमहि / व्यतिहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः