अव + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवह्रियात् / अवह्रियाद्
अवह्रियास्ताम्
अवह्रियासुः
मध्यम
अवह्रियाः
अवह्रियास्तम्
अवह्रियास्त
उत्तम
अवह्रियासम्
अवह्रियास्व
अवह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवहृषीष्ट
अवहृषीयास्ताम्
अवहृषीरन्
मध्यम
अवहृषीष्ठाः
अवहृषीयास्थाम्
अवहृषीढ्वम्
उत्तम
अवहृषीय
अवहृषीवहि
अवहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवहारिषीष्ट / अवहृषीष्ट
अवहारिषीयास्ताम् / अवहृषीयास्ताम्
अवहारिषीरन् / अवहृषीरन्
मध्यम
अवहारिषीष्ठाः / अवहृषीष्ठाः
अवहारिषीयास्थाम् / अवहृषीयास्थाम्
अवहारिषीढ्वम् / अवहारिषीध्वम् / अवहृषीढ्वम्
उत्तम
अवहारिषीय / अवहृषीय
अवहारिषीवहि / अवहृषीवहि
अवहारिषीमहि / अवहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः