सम् + उत् + आङ् + हृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समुदाह्रियात् / समुदाह्रियाद्
समुदाह्रियास्ताम्
समुदाह्रियासुः
मध्यम
समुदाह्रियाः
समुदाह्रियास्तम्
समुदाह्रियास्त
उत्तम
समुदाह्रियासम्
समुदाह्रियास्व
समुदाह्रियास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समुदाहृषीष्ट
समुदाहृषीयास्ताम्
समुदाहृषीरन्
मध्यम
समुदाहृषीष्ठाः
समुदाहृषीयास्थाम्
समुदाहृषीढ्वम्
उत्तम
समुदाहृषीय
समुदाहृषीवहि
समुदाहृषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समुदाहारिषीष्ट / समुदाहृषीष्ट
समुदाहारिषीयास्ताम् / समुदाहृषीयास्ताम्
समुदाहारिषीरन् / समुदाहृषीरन्
मध्यम
समुदाहारिषीष्ठाः / समुदाहृषीष्ठाः
समुदाहारिषीयास्थाम् / समुदाहृषीयास्थाम्
समुदाहारिषीढ्वम् / समुदाहारिषीध्वम् / समुदाहृषीढ्वम्
उत्तम
समुदाहारिषीय / समुदाहृषीय
समुदाहारिषीवहि / समुदाहृषीवहि
समुदाहारिषीमहि / समुदाहृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः