अनु + वि + आङ् + हृ + सन् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

हृञ् हरणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याजिहीर्ष्यात् / अनुव्याजिहीर्ष्याद्
अनुव्याजिहीर्ष्यास्ताम्
अनुव्याजिहीर्ष्यासुः
मध्यम
अनुव्याजिहीर्ष्याः
अनुव्याजिहीर्ष्यास्तम्
अनुव्याजिहीर्ष्यास्त
उत्तम
अनुव्याजिहीर्ष्यासम्
अनुव्याजिहीर्ष्यास्व
अनुव्याजिहीर्ष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याजिहीर्षिषीष्ट
अनुव्याजिहीर्षिषीयास्ताम्
अनुव्याजिहीर्षिषीरन्
मध्यम
अनुव्याजिहीर्षिषीष्ठाः
अनुव्याजिहीर्षिषीयास्थाम्
अनुव्याजिहीर्षिषीध्वम्
उत्तम
अनुव्याजिहीर्षिषीय
अनुव्याजिहीर्षिषीवहि
अनुव्याजिहीर्षिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुव्याजिहीर्षिषीष्ट
अनुव्याजिहीर्षिषीयास्ताम्
अनुव्याजिहीर्षिषीरन्
मध्यम
अनुव्याजिहीर्षिषीष्ठाः
अनुव्याजिहीर्षिषीयास्थाम्
अनुव्याजिहीर्षिषीध्वम्
उत्तम
अनुव्याजिहीर्षिषीय
अनुव्याजिहीर्षिषीवहि
अनुव्याजिहीर्षिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः