त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषयिता
तेत्रिङ्खिषयितारौ
तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
तेत्रिङ्खिषयितासि
तेत्रिङ्खिषयितास्थः
तेत्रिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
तेत्रिङ्खिषयितास्मि
तेत्रिङ्खिषयितास्वः
तेत्रिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषयिता
तेत्रिङ्खिषयितारौ
तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
तेत्रिङ्खिषयितासे
तेत्रिङ्खिषयितासाथे
तेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
तेत्रिङ्खिषयिताहे
तेत्रिङ्खिषयितास्वहे
तेत्रिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषिता / तेत्रिङ्खिषयिता
तेत्रिङ्खिषितारौ / तेत्रिङ्खिषयितारौ
तेत्रिङ्खिषितारः / तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
तेत्रिङ्खिषितासे / तेत्रिङ्खिषयितासे
तेत्रिङ्खिषितासाथे / तेत्रिङ्खिषयितासाथे
तेत्रिङ्खिषिताध्वे / तेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
तेत्रिङ्खिषिताहे / तेत्रिङ्खिषयिताहे
तेत्रिङ्खिषितास्वहे / तेत्रिङ्खिषयितास्वहे
तेत्रिङ्खिषितास्महे / तेत्रिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः