अनु + त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषयितासि
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्थः
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्मि
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वः
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषयितासे
अनुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषयिताहे
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषिता / अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषितारौ / अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषितारः / अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषितासे / अनुतेत्रिङ्खिषयितासे
अनुतेत्रिङ्खिषितासाथे / अनुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खिषिताध्वे / अनुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषिताहे / अनुतेत्रिङ्खिषयिताहे
अनुतेत्रिङ्खिषितास्वहे / अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खिषितास्महे / अनुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः