सु + त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुतेत्रिङ्खिषयिता
सुतेत्रिङ्खिषयितारौ
सुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
सुतेत्रिङ्खिषयितासि
सुतेत्रिङ्खिषयितास्थः
सुतेत्रिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
सुतेत्रिङ्खिषयितास्मि
सुतेत्रिङ्खिषयितास्वः
सुतेत्रिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुतेत्रिङ्खिषयिता
सुतेत्रिङ्खिषयितारौ
सुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
सुतेत्रिङ्खिषयितासे
सुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
सुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
सुतेत्रिङ्खिषयिताहे
सुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
सुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुतेत्रिङ्खिषिता / सुतेत्रिङ्खिषयिता
सुतेत्रिङ्खिषितारौ / सुतेत्रिङ्खिषयितारौ
सुतेत्रिङ्खिषितारः / सुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
सुतेत्रिङ्खिषितासे / सुतेत्रिङ्खिषयितासे
सुतेत्रिङ्खिषितासाथे / सुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
सुतेत्रिङ्खिषिताध्वे / सुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
सुतेत्रिङ्खिषिताहे / सुतेत्रिङ्खिषयिताहे
सुतेत्रिङ्खिषितास्वहे / सुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
सुतेत्रिङ्खिषितास्महे / सुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः