अनु + त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खयिता
अनुतेत्रिङ्खयितारौ
अनुतेत्रिङ्खयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खयितासि
अनुतेत्रिङ्खयितास्थः
अनुतेत्रिङ्खयितास्थ
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खयितास्मि
अनुतेत्रिङ्खयितास्वः
अनुतेत्रिङ्खयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खयिता
अनुतेत्रिङ्खयितारौ
अनुतेत्रिङ्खयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खयितासे
अनुतेत्रिङ्खयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खयिताहे
अनुतेत्रिङ्खयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिता / अनुतेत्रिङ्खयिता
अनुतेत्रिङ्खितारौ / अनुतेत्रिङ्खयितारौ
अनुतेत्रिङ्खितारः / अनुतेत्रिङ्खयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खितासे / अनुतेत्रिङ्खयितासे
अनुतेत्रिङ्खितासाथे / अनुतेत्रिङ्खयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खिताध्वे / अनुतेत्रिङ्खयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिताहे / अनुतेत्रिङ्खयिताहे
अनुतेत्रिङ्खितास्वहे / अनुतेत्रिङ्खयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खितास्महे / अनुतेत्रिङ्खयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः