अभि + श्लङ्क् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिश्लङ्कयिता
अभिश्लङ्कयितारौ
अभिश्लङ्कयितारः
मध्यम
अभिश्लङ्कयितासि
अभिश्लङ्कयितास्थः
अभिश्लङ्कयितास्थ
उत्तम
अभिश्लङ्कयितास्मि
अभिश्लङ्कयितास्वः
अभिश्लङ्कयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिश्लङ्कयिता
अभिश्लङ्कयितारौ
अभिश्लङ्कयितारः
मध्यम
अभिश्लङ्कयितासे
अभिश्लङ्कयितासाथे
अभिश्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
अभिश्लङ्कयिताहे
अभिश्लङ्कयितास्वहे
अभिश्लङ्कयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिश्लङ्किता / अभिश्लङ्कयिता
अभिश्लङ्कितारौ / अभिश्लङ्कयितारौ
अभिश्लङ्कितारः / अभिश्लङ्कयितारः
मध्यम
अभिश्लङ्कितासे / अभिश्लङ्कयितासे
अभिश्लङ्कितासाथे / अभिश्लङ्कयितासाथे
अभिश्लङ्किताध्वे / अभिश्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
अभिश्लङ्किताहे / अभिश्लङ्कयिताहे
अभिश्लङ्कितास्वहे / अभिश्लङ्कयितास्वहे
अभिश्लङ्कितास्महे / अभिश्लङ्कयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः