परा + श्लङ्क् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराश्लङ्कयिता
पराश्लङ्कयितारौ
पराश्लङ्कयितारः
मध्यम
पराश्लङ्कयितासि
पराश्लङ्कयितास्थः
पराश्लङ्कयितास्थ
उत्तम
पराश्लङ्कयितास्मि
पराश्लङ्कयितास्वः
पराश्लङ्कयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराश्लङ्कयिता
पराश्लङ्कयितारौ
पराश्लङ्कयितारः
मध्यम
पराश्लङ्कयितासे
पराश्लङ्कयितासाथे
पराश्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
पराश्लङ्कयिताहे
पराश्लङ्कयितास्वहे
पराश्लङ्कयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराश्लङ्किता / पराश्लङ्कयिता
पराश्लङ्कितारौ / पराश्लङ्कयितारौ
पराश्लङ्कितारः / पराश्लङ्कयितारः
मध्यम
पराश्लङ्कितासे / पराश्लङ्कयितासे
पराश्लङ्कितासाथे / पराश्लङ्कयितासाथे
पराश्लङ्किताध्वे / पराश्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
पराश्लङ्किताहे / पराश्लङ्कयिताहे
पराश्लङ्कितास्वहे / पराश्लङ्कयितास्वहे
पराश्लङ्कितास्महे / पराश्लङ्कयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः