अभि + श्लङ्क् + यङ् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिशाश्लङ्क्येषयिता
अभिशाश्लङ्क्येषयितारौ
अभिशाश्लङ्क्येषयितारः
मध्यम
अभिशाश्लङ्क्येषयितासि
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्थः
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्थ
उत्तम
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्मि
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्वः
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिशाश्लङ्क्येषयिता
अभिशाश्लङ्क्येषयितारौ
अभिशाश्लङ्क्येषयितारः
मध्यम
अभिशाश्लङ्क्येषयितासे
अभिशाश्लङ्क्येषयितासाथे
अभिशाश्लङ्क्येषयिताध्वे
उत्तम
अभिशाश्लङ्क्येषयिताहे
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्वहे
अभिशाश्लङ्क्येषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिशाश्लङ्क्येषिता / अभिशाश्लङ्क्येषयिता
अभिशाश्लङ्क्येषितारौ / अभिशाश्लङ्क्येषयितारौ
अभिशाश्लङ्क्येषितारः / अभिशाश्लङ्क्येषयितारः
मध्यम
अभिशाश्लङ्क्येषितासे / अभिशाश्लङ्क्येषयितासे
अभिशाश्लङ्क्येषितासाथे / अभिशाश्लङ्क्येषयितासाथे
अभिशाश्लङ्क्येषिताध्वे / अभिशाश्लङ्क्येषयिताध्वे
उत्तम
अभिशाश्लङ्क्येषिताहे / अभिशाश्लङ्क्येषयिताहे
अभिशाश्लङ्क्येषितास्वहे / अभिशाश्लङ्क्येषयितास्वहे
अभिशाश्लङ्क्येषितास्महे / अभिशाश्लङ्क्येषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः