सम् + नाथ् + यङ् + णिच् धातुरूपाणि - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथ्ययिता / संनानाथ्ययिता
सन्नानाथ्ययितारौ / संनानाथ्ययितारौ
सन्नानाथ्ययितारः / संनानाथ्ययितारः
मध्यम
सन्नानाथ्ययितासि / संनानाथ्ययितासि
सन्नानाथ्ययितास्थः / संनानाथ्ययितास्थः
सन्नानाथ्ययितास्थ / संनानाथ्ययितास्थ
उत्तम
सन्नानाथ्ययितास्मि / संनानाथ्ययितास्मि
सन्नानाथ्ययितास्वः / संनानाथ्ययितास्वः
सन्नानाथ्ययितास्मः / संनानाथ्ययितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथ्ययिता / संनानाथ्ययिता
सन्नानाथ्ययितारौ / संनानाथ्ययितारौ
सन्नानाथ्ययितारः / संनानाथ्ययितारः
मध्यम
सन्नानाथ्ययितासे / संनानाथ्ययितासे
सन्नानाथ्ययितासाथे / संनानाथ्ययितासाथे
सन्नानाथ्ययिताध्वे / संनानाथ्ययिताध्वे
उत्तम
सन्नानाथ्ययिताहे / संनानाथ्ययिताहे
सन्नानाथ्ययितास्वहे / संनानाथ्ययितास्वहे
सन्नानाथ्ययितास्महे / संनानाथ्ययितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथिता / संनानाथिता / सन्नानाथ्ययिता / संनानाथ्ययिता
सन्नानाथितारौ / संनानाथितारौ / सन्नानाथ्ययितारौ / संनानाथ्ययितारौ
सन्नानाथितारः / संनानाथितारः / सन्नानाथ्ययितारः / संनानाथ्ययितारः
मध्यम
सन्नानाथितासे / संनानाथितासे / सन्नानाथ्ययितासे / संनानाथ्ययितासे
सन्नानाथितासाथे / संनानाथितासाथे / सन्नानाथ्ययितासाथे / संनानाथ्ययितासाथे
सन्नानाथिताध्वे / संनानाथिताध्वे / सन्नानाथ्ययिताध्वे / संनानाथ्ययिताध्वे
उत्तम
सन्नानाथिताहे / संनानाथिताहे / सन्नानाथ्ययिताहे / संनानाथ्ययिताहे
सन्नानाथितास्वहे / संनानाथितास्वहे / सन्नानाथ्ययितास्वहे / संनानाथ्ययितास्वहे
सन्नानाथितास्महे / संनानाथितास्महे / सन्नानाथ्ययितास्महे / संनानाथ्ययितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः