सम् + नाथ् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथिषयिता / संनानाथिषयिता
सन्नानाथिषयितारौ / संनानाथिषयितारौ
सन्नानाथिषयितारः / संनानाथिषयितारः
मध्यम
सन्नानाथिषयितासि / संनानाथिषयितासि
सन्नानाथिषयितास्थः / संनानाथिषयितास्थः
सन्नानाथिषयितास्थ / संनानाथिषयितास्थ
उत्तम
सन्नानाथिषयितास्मि / संनानाथिषयितास्मि
सन्नानाथिषयितास्वः / संनानाथिषयितास्वः
सन्नानाथिषयितास्मः / संनानाथिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथिषयिता / संनानाथिषयिता
सन्नानाथिषयितारौ / संनानाथिषयितारौ
सन्नानाथिषयितारः / संनानाथिषयितारः
मध्यम
सन्नानाथिषयितासे / संनानाथिषयितासे
सन्नानाथिषयितासाथे / संनानाथिषयितासाथे
सन्नानाथिषयिताध्वे / संनानाथिषयिताध्वे
उत्तम
सन्नानाथिषयिताहे / संनानाथिषयिताहे
सन्नानाथिषयितास्वहे / संनानाथिषयितास्वहे
सन्नानाथिषयितास्महे / संनानाथिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथिषिता / संनानाथिषिता / सन्नानाथिषयिता / संनानाथिषयिता
सन्नानाथिषितारौ / संनानाथिषितारौ / सन्नानाथिषयितारौ / संनानाथिषयितारौ
सन्नानाथिषितारः / संनानाथिषितारः / सन्नानाथिषयितारः / संनानाथिषयितारः
मध्यम
सन्नानाथिषितासे / संनानाथिषितासे / सन्नानाथिषयितासे / संनानाथिषयितासे
सन्नानाथिषितासाथे / संनानाथिषितासाथे / सन्नानाथिषयितासाथे / संनानाथिषयितासाथे
सन्नानाथिषिताध्वे / संनानाथिषिताध्वे / सन्नानाथिषयिताध्वे / संनानाथिषयिताध्वे
उत्तम
सन्नानाथिषिताहे / संनानाथिषिताहे / सन्नानाथिषयिताहे / संनानाथिषयिताहे
सन्नानाथिषितास्वहे / संनानाथिषितास्वहे / सन्नानाथिषयितास्वहे / संनानाथिषयितास्वहे
सन्नानाथिषितास्महे / संनानाथिषितास्महे / सन्नानाथिषयितास्महे / संनानाथिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः