नि + बृंह् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निबिबृंहयिष्यात् / निबिबृंहयिष्याद्
निबिबृंहयिष्यास्ताम्
निबिबृंहयिष्यासुः
मध्यम
निबिबृंहयिष्याः
निबिबृंहयिष्यास्तम्
निबिबृंहयिष्यास्त
उत्तम
निबिबृंहयिष्यासम्
निबिबृंहयिष्यास्व
निबिबृंहयिष्यास्म
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निबिबृंहयिषिषीष्ट
निबिबृंहयिषिषीयास्ताम्
निबिबृंहयिषिषीरन्
मध्यम
निबिबृंहयिषिषीष्ठाः
निबिबृंहयिषिषीयास्थाम्
निबिबृंहयिषिषीध्वम्
उत्तम
निबिबृंहयिषिषीय
निबिबृंहयिषिषीवहि
निबिबृंहयिषिषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निबिबृंहयिषिषीष्ट
निबिबृंहयिषिषीयास्ताम्
निबिबृंहयिषिषीरन्
मध्यम
निबिबृंहयिषिषीष्ठाः
निबिबृंहयिषिषीयास्थाम्
निबिबृंहयिषिषीध्वम्
उत्तम
निबिबृंहयिषिषीय
निबिबृंहयिषिषीवहि
निबिबृंहयिषिषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः