उत् + बृंह् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उद्बिबृंहयिष्यात् / उद्बिबृंहयिष्याद्
उद्बिबृंहयिष्यास्ताम्
उद्बिबृंहयिष्यासुः
मध्यम
उद्बिबृंहयिष्याः
उद्बिबृंहयिष्यास्तम्
उद्बिबृंहयिष्यास्त
उत्तम
उद्बिबृंहयिष्यासम्
उद्बिबृंहयिष्यास्व
उद्बिबृंहयिष्यास्म
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उद्बिबृंहयिषिषीष्ट
उद्बिबृंहयिषिषीयास्ताम्
उद्बिबृंहयिषिषीरन्
मध्यम
उद्बिबृंहयिषिषीष्ठाः
उद्बिबृंहयिषिषीयास्थाम्
उद्बिबृंहयिषिषीध्वम्
उत्तम
उद्बिबृंहयिषिषीय
उद्बिबृंहयिषिषीवहि
उद्बिबृंहयिषिषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उद्बिबृंहयिषिषीष्ट
उद्बिबृंहयिषिषीयास्ताम्
उद्बिबृंहयिषिषीरन्
मध्यम
उद्बिबृंहयिषिषीष्ठाः
उद्बिबृंहयिषिषीयास्थाम्
उद्बिबृंहयिषिषीध्वम्
उत्तम
उद्बिबृंहयिषिषीय
उद्बिबृंहयिषिषीवहि
उद्बिबृंहयिषिषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः