त्रिङ्ख् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तित्रिङ्खिषयिष्यति
तित्रिङ्खिषयिष्यतः
तित्रिङ्खिषयिष्यन्ति
मध्यम
तित्रिङ्खिषयिष्यसि
तित्रिङ्खिषयिष्यथः
तित्रिङ्खिषयिष्यथ
उत्तम
तित्रिङ्खिषयिष्यामि
तित्रिङ्खिषयिष्यावः
तित्रिङ्खिषयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तित्रिङ्खिषयिष्यते
तित्रिङ्खिषयिष्येते
तित्रिङ्खिषयिष्यन्ते
मध्यम
तित्रिङ्खिषयिष्यसे
तित्रिङ्खिषयिष्येथे
तित्रिङ्खिषयिष्यध्वे
उत्तम
तित्रिङ्खिषयिष्ये
तित्रिङ्खिषयिष्यावहे
तित्रिङ्खिषयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तित्रिङ्खिषिष्यते / तित्रिङ्खिषयिष्यते
तित्रिङ्खिषिष्येते / तित्रिङ्खिषयिष्येते
तित्रिङ्खिषिष्यन्ते / तित्रिङ्खिषयिष्यन्ते
मध्यम
तित्रिङ्खिषिष्यसे / तित्रिङ्खिषयिष्यसे
तित्रिङ्खिषिष्येथे / तित्रिङ्खिषयिष्येथे
तित्रिङ्खिषिष्यध्वे / तित्रिङ्खिषयिष्यध्वे
उत्तम
तित्रिङ्खिषिष्ये / तित्रिङ्खिषयिष्ये
तित्रिङ्खिषिष्यावहे / तित्रिङ्खिषयिष्यावहे
तित्रिङ्खिषिष्यामहे / तित्रिङ्खिषयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः