त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषयिष्यति
तेत्रिङ्खिषयिष्यतः
तेत्रिङ्खिषयिष्यन्ति
मध्यम
तेत्रिङ्खिषयिष्यसि
तेत्रिङ्खिषयिष्यथः
तेत्रिङ्खिषयिष्यथ
उत्तम
तेत्रिङ्खिषयिष्यामि
तेत्रिङ्खिषयिष्यावः
तेत्रिङ्खिषयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषयिष्यते
तेत्रिङ्खिषयिष्येते
तेत्रिङ्खिषयिष्यन्ते
मध्यम
तेत्रिङ्खिषयिष्यसे
तेत्रिङ्खिषयिष्येथे
तेत्रिङ्खिषयिष्यध्वे
उत्तम
तेत्रिङ्खिषयिष्ये
तेत्रिङ्खिषयिष्यावहे
तेत्रिङ्खिषयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषिष्यते / तेत्रिङ्खिषयिष्यते
तेत्रिङ्खिषिष्येते / तेत्रिङ्खिषयिष्येते
तेत्रिङ्खिषिष्यन्ते / तेत्रिङ्खिषयिष्यन्ते
मध्यम
तेत्रिङ्खिषिष्यसे / तेत्रिङ्खिषयिष्यसे
तेत्रिङ्खिषिष्येथे / तेत्रिङ्खिषयिष्येथे
तेत्रिङ्खिषिष्यध्वे / तेत्रिङ्खिषयिष्यध्वे
उत्तम
तेत्रिङ्खिषिष्ये / तेत्रिङ्खिषयिष्ये
तेत्रिङ्खिषिष्यावहे / तेत्रिङ्खिषयिष्यावहे
तेत्रिङ्खिषिष्यामहे / तेत्रिङ्खिषयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः