त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिष्यात् / तेत्रिङ्खिष्याद्
तेत्रिङ्खिष्यास्ताम्
तेत्रिङ्खिष्यासुः
मध्यम
तेत्रिङ्खिष्याः
तेत्रिङ्खिष्यास्तम्
तेत्रिङ्खिष्यास्त
उत्तम
तेत्रिङ्खिष्यासम्
तेत्रिङ्खिष्यास्व
तेत्रिङ्खिष्यास्म
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तेत्रिङ्खिषिषीष्ट
तेत्रिङ्खिषिषीयास्ताम्
तेत्रिङ्खिषिषीरन्
मध्यम
तेत्रिङ्खिषिषीष्ठाः
तेत्रिङ्खिषिषीयास्थाम्
तेत्रिङ्खिषिषीध्वम्
उत्तम
तेत्रिङ्खिषिषीय
तेत्रिङ्खिषिषीवहि
तेत्रिङ्खिषिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः