अनु + श्लङ्क् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशिश्लङ्किष्यात् / अनुशिश्लङ्किष्याद्
अनुशिश्लङ्किष्यास्ताम्
अनुशिश्लङ्किष्यासुः
मध्यम
अनुशिश्लङ्किष्याः
अनुशिश्लङ्किष्यास्तम्
अनुशिश्लङ्किष्यास्त
उत्तम
अनुशिश्लङ्किष्यासम्
अनुशिश्लङ्किष्यास्व
अनुशिश्लङ्किष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशिश्लङ्किषयिषीष्ट
अनुशिश्लङ्किषयिषीयास्ताम्
अनुशिश्लङ्किषयिषीरन्
मध्यम
अनुशिश्लङ्किषयिषीष्ठाः
अनुशिश्लङ्किषयिषीयास्थाम्
अनुशिश्लङ्किषयिषीढ्वम् / अनुशिश्लङ्किषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुशिश्लङ्किषयिषीय
अनुशिश्लङ्किषयिषीवहि
अनुशिश्लङ्किषयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशिश्लङ्किषिषीष्ट / अनुशिश्लङ्किषयिषीष्ट
अनुशिश्लङ्किषिषीयास्ताम् / अनुशिश्लङ्किषयिषीयास्ताम्
अनुशिश्लङ्किषिषीरन् / अनुशिश्लङ्किषयिषीरन्
मध्यम
अनुशिश्लङ्किषिषीष्ठाः / अनुशिश्लङ्किषयिषीष्ठाः
अनुशिश्लङ्किषिषीयास्थाम् / अनुशिश्लङ्किषयिषीयास्थाम्
अनुशिश्लङ्किषिषीध्वम् / अनुशिश्लङ्किषयिषीढ्वम् / अनुशिश्लङ्किषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुशिश्लङ्किषिषीय / अनुशिश्लङ्किषयिषीय
अनुशिश्लङ्किषिषीवहि / अनुशिश्लङ्किषयिषीवहि
अनुशिश्लङ्किषिषीमहि / अनुशिश्लङ्किषयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः