सु + श्लङ्क् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किष्यात् / सुशिश्लङ्किष्याद्
सुशिश्लङ्किष्यास्ताम्
सुशिश्लङ्किष्यासुः
मध्यम
सुशिश्लङ्किष्याः
सुशिश्लङ्किष्यास्तम्
सुशिश्लङ्किष्यास्त
उत्तम
सुशिश्लङ्किष्यासम्
सुशिश्लङ्किष्यास्व
सुशिश्लङ्किष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किषयिषीष्ट
सुशिश्लङ्किषयिषीयास्ताम्
सुशिश्लङ्किषयिषीरन्
मध्यम
सुशिश्लङ्किषयिषीष्ठाः
सुशिश्लङ्किषयिषीयास्थाम्
सुशिश्लङ्किषयिषीढ्वम् / सुशिश्लङ्किषयिषीध्वम्
उत्तम
सुशिश्लङ्किषयिषीय
सुशिश्लङ्किषयिषीवहि
सुशिश्लङ्किषयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किषिषीष्ट / सुशिश्लङ्किषयिषीष्ट
सुशिश्लङ्किषिषीयास्ताम् / सुशिश्लङ्किषयिषीयास्ताम्
सुशिश्लङ्किषिषीरन् / सुशिश्लङ्किषयिषीरन्
मध्यम
सुशिश्लङ्किषिषीष्ठाः / सुशिश्लङ्किषयिषीष्ठाः
सुशिश्लङ्किषिषीयास्थाम् / सुशिश्लङ्किषयिषीयास्थाम्
सुशिश्लङ्किषिषीध्वम् / सुशिश्लङ्किषयिषीढ्वम् / सुशिश्लङ्किषयिषीध्वम्
उत्तम
सुशिश्लङ्किषिषीय / सुशिश्लङ्किषयिषीय
सुशिश्लङ्किषिषीवहि / सुशिश्लङ्किषयिषीवहि
सुशिश्लङ्किषिषीमहि / सुशिश्लङ्किषयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः