सु + मा धातुरूपाणि - माङ् माने - दिवादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुमासीष्ट
सुमासीयास्ताम्
सुमासीरन्
मध्यम
सुमासीष्ठाः
सुमासीयास्थाम्
सुमासीध्वम्
उत्तम
सुमासीय
सुमासीवहि
सुमासीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुमायिषीष्ट / सुमासीष्ट
सुमायिषीयास्ताम् / सुमासीयास्ताम्
सुमायिषीरन् / सुमासीरन्
मध्यम
सुमायिषीष्ठाः / सुमासीष्ठाः
सुमायिषीयास्थाम् / सुमासीयास्थाम्
सुमायिषीढ्वम् / सुमायिषीध्वम् / सुमासीध्वम्
उत्तम
सुमायिषीय / सुमासीय
सुमायिषीवहि / सुमासीवहि
सुमायिषीमहि / सुमासीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः