सु + त्रिङ्ख् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वत्रिङ्खयिष्यत् / स्वत्रिङ्खयिष्यद्
स्वत्रिङ्खयिष्यताम्
स्वत्रिङ्खयिष्यन्
मध्यम
स्वत्रिङ्खयिष्यः
स्वत्रिङ्खयिष्यतम्
स्वत्रिङ्खयिष्यत
उत्तम
स्वत्रिङ्खयिष्यम्
स्वत्रिङ्खयिष्याव
स्वत्रिङ्खयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वत्रिङ्खयिष्यत
स्वत्रिङ्खयिष्येताम्
स्वत्रिङ्खयिष्यन्त
मध्यम
स्वत्रिङ्खयिष्यथाः
स्वत्रिङ्खयिष्येथाम्
स्वत्रिङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
स्वत्रिङ्खयिष्ये
स्वत्रिङ्खयिष्यावहि
स्वत्रिङ्खयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वत्रिङ्खिष्यत / स्वत्रिङ्खयिष्यत
स्वत्रिङ्खिष्येताम् / स्वत्रिङ्खयिष्येताम्
स्वत्रिङ्खिष्यन्त / स्वत्रिङ्खयिष्यन्त
मध्यम
स्वत्रिङ्खिष्यथाः / स्वत्रिङ्खयिष्यथाः
स्वत्रिङ्खिष्येथाम् / स्वत्रिङ्खयिष्येथाम्
स्वत्रिङ्खिष्यध्वम् / स्वत्रिङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
स्वत्रिङ्खिष्ये / स्वत्रिङ्खयिष्ये
स्वत्रिङ्खिष्यावहि / स्वत्रिङ्खयिष्यावहि
स्वत्रिङ्खिष्यामहि / स्वत्रिङ्खयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः