वि + त्रिङ्ख् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यत्रिङ्खयिष्यत् / व्यत्रिङ्खयिष्यद्
व्यत्रिङ्खयिष्यताम्
व्यत्रिङ्खयिष्यन्
मध्यम
व्यत्रिङ्खयिष्यः
व्यत्रिङ्खयिष्यतम्
व्यत्रिङ्खयिष्यत
उत्तम
व्यत्रिङ्खयिष्यम्
व्यत्रिङ्खयिष्याव
व्यत्रिङ्खयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यत्रिङ्खयिष्यत
व्यत्रिङ्खयिष्येताम्
व्यत्रिङ्खयिष्यन्त
मध्यम
व्यत्रिङ्खयिष्यथाः
व्यत्रिङ्खयिष्येथाम्
व्यत्रिङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
व्यत्रिङ्खयिष्ये
व्यत्रिङ्खयिष्यावहि
व्यत्रिङ्खयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यत्रिङ्खिष्यत / व्यत्रिङ्खयिष्यत
व्यत्रिङ्खिष्येताम् / व्यत्रिङ्खयिष्येताम्
व्यत्रिङ्खिष्यन्त / व्यत्रिङ्खयिष्यन्त
मध्यम
व्यत्रिङ्खिष्यथाः / व्यत्रिङ्खयिष्यथाः
व्यत्रिङ्खिष्येथाम् / व्यत्रिङ्खयिष्येथाम्
व्यत्रिङ्खिष्यध्वम् / व्यत्रिङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
व्यत्रिङ्खिष्ये / व्यत्रिङ्खयिष्ये
व्यत्रिङ्खिष्यावहि / व्यत्रिङ्खयिष्यावहि
व्यत्रिङ्खिष्यामहि / व्यत्रिङ्खयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः