सम् + लष् धातुरूपाणि - लषँ कान्तौ - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलषिता / संलषिता
सल्ँलषितारौ / संलषितारौ
सल्ँलषितारः / संलषितारः
मध्यम
सल्ँलषितासि / संलषितासि
सल्ँलषितास्थः / संलषितास्थः
सल्ँलषितास्थ / संलषितास्थ
उत्तम
सल्ँलषितास्मि / संलषितास्मि
सल्ँलषितास्वः / संलषितास्वः
सल्ँलषितास्मः / संलषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलषिता / संलषिता
सल्ँलषितारौ / संलषितारौ
सल्ँलषितारः / संलषितारः
मध्यम
सल्ँलषितासे / संलषितासे
सल्ँलषितासाथे / संलषितासाथे
सल्ँलषिताध्वे / संलषिताध्वे
उत्तम
सल्ँलषिताहे / संलषिताहे
सल्ँलषितास्वहे / संलषितास्वहे
सल्ँलषितास्महे / संलषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलषिता / संलषिता
सल्ँलषितारौ / संलषितारौ
सल्ँलषितारः / संलषितारः
मध्यम
सल्ँलषितासे / संलषितासे
सल्ँलषितासाथे / संलषितासाथे
सल्ँलषिताध्वे / संलषिताध्वे
उत्तम
सल्ँलषिताहे / संलषिताहे
सल्ँलषितास्वहे / संलषितास्वहे
सल्ँलषितास्महे / संलषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः