सम् + लष् + णिच् धातुरूपाणि - लषँ कान्तौ - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलाषयिता / संलाषयिता
सल्ँलाषयितारौ / संलाषयितारौ
सल्ँलाषयितारः / संलाषयितारः
मध्यम
सल्ँलाषयितासि / संलाषयितासि
सल्ँलाषयितास्थः / संलाषयितास्थः
सल्ँलाषयितास्थ / संलाषयितास्थ
उत्तम
सल्ँलाषयितास्मि / संलाषयितास्मि
सल्ँलाषयितास्वः / संलाषयितास्वः
सल्ँलाषयितास्मः / संलाषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलाषयिता / संलाषयिता
सल्ँलाषयितारौ / संलाषयितारौ
सल्ँलाषयितारः / संलाषयितारः
मध्यम
सल्ँलाषयितासे / संलाषयितासे
सल्ँलाषयितासाथे / संलाषयितासाथे
सल्ँलाषयिताध्वे / संलाषयिताध्वे
उत्तम
सल्ँलाषयिताहे / संलाषयिताहे
सल्ँलाषयितास्वहे / संलाषयितास्वहे
सल्ँलाषयितास्महे / संलाषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सल्ँलाषिता / संलाषिता / सल्ँलाषयिता / संलाषयिता
सल्ँलाषितारौ / संलाषितारौ / सल्ँलाषयितारौ / संलाषयितारौ
सल्ँलाषितारः / संलाषितारः / सल्ँलाषयितारः / संलाषयितारः
मध्यम
सल्ँलाषितासे / संलाषितासे / सल्ँलाषयितासे / संलाषयितासे
सल्ँलाषितासाथे / संलाषितासाथे / सल्ँलाषयितासाथे / संलाषयितासाथे
सल्ँलाषिताध्वे / संलाषिताध्वे / सल्ँलाषयिताध्वे / संलाषयिताध्वे
उत्तम
सल्ँलाषिताहे / संलाषिताहे / सल्ँलाषयिताहे / संलाषयिताहे
सल्ँलाषितास्वहे / संलाषितास्वहे / सल्ँलाषयितास्वहे / संलाषयितास्वहे
सल्ँलाषितास्महे / संलाषितास्महे / सल्ँलाषयितास्महे / संलाषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः