सम् + प्रा + णिच् धातुरूपाणि - प्रा पूरणे - अदादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्प्रापयिता / संप्रापयिता
सम्प्रापयितारौ / संप्रापयितारौ
सम्प्रापयितारः / संप्रापयितारः
मध्यम
सम्प्रापयितासि / संप्रापयितासि
सम्प्रापयितास्थः / संप्रापयितास्थः
सम्प्रापयितास्थ / संप्रापयितास्थ
उत्तम
सम्प्रापयितास्मि / संप्रापयितास्मि
सम्प्रापयितास्वः / संप्रापयितास्वः
सम्प्रापयितास्मः / संप्रापयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्प्रापयिता / संप्रापयिता
सम्प्रापयितारौ / संप्रापयितारौ
सम्प्रापयितारः / संप्रापयितारः
मध्यम
सम्प्रापयितासे / संप्रापयितासे
सम्प्रापयितासाथे / संप्रापयितासाथे
सम्प्रापयिताध्वे / संप्रापयिताध्वे
उत्तम
सम्प्रापयिताहे / संप्रापयिताहे
सम्प्रापयितास्वहे / संप्रापयितास्वहे
सम्प्रापयितास्महे / संप्रापयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्प्रापिता / संप्रापिता / सम्प्रापयिता / संप्रापयिता
सम्प्रापितारौ / संप्रापितारौ / सम्प्रापयितारौ / संप्रापयितारौ
सम्प्रापितारः / संप्रापितारः / सम्प्रापयितारः / संप्रापयितारः
मध्यम
सम्प्रापितासे / संप्रापितासे / सम्प्रापयितासे / संप्रापयितासे
सम्प्रापितासाथे / संप्रापितासाथे / सम्प्रापयितासाथे / संप्रापयितासाथे
सम्प्रापिताध्वे / संप्रापिताध्वे / सम्प्रापयिताध्वे / संप्रापयिताध्वे
उत्तम
सम्प्रापिताहे / संप्रापिताहे / सम्प्रापयिताहे / संप्रापयिताहे
सम्प्रापितास्वहे / संप्रापितास्वहे / सम्प्रापयितास्वहे / संप्रापयितास्वहे
सम्प्रापितास्महे / संप्रापितास्महे / सम्प्रापयितास्महे / संप्रापयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः