सम् + प्रा + णिच् + सन् धातुरूपाणि - प्रा पूरणे - अदादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
मध्यम
सम्पिप्रापयिषितासि / संपिप्रापयिषितासि
सम्पिप्रापयिषितास्थः / संपिप्रापयिषितास्थः
सम्पिप्रापयिषितास्थ / संपिप्रापयिषितास्थ
उत्तम
सम्पिप्रापयिषितास्मि / संपिप्रापयिषितास्मि
सम्पिप्रापयिषितास्वः / संपिप्रापयिषितास्वः
सम्पिप्रापयिषितास्मः / संपिप्रापयिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
मध्यम
सम्पिप्रापयिषितासे / संपिप्रापयिषितासे
सम्पिप्रापयिषितासाथे / संपिप्रापयिषितासाथे
सम्पिप्रापयिषिताध्वे / संपिप्रापयिषिताध्वे
उत्तम
सम्पिप्रापयिषिताहे / संपिप्रापयिषिताहे
सम्पिप्रापयिषितास्वहे / संपिप्रापयिषितास्वहे
सम्पिप्रापयिषितास्महे / संपिप्रापयिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
मध्यम
सम्पिप्रापयिषितासे / संपिप्रापयिषितासे
सम्पिप्रापयिषितासाथे / संपिप्रापयिषितासाथे
सम्पिप्रापयिषिताध्वे / संपिप्रापयिषिताध्वे
उत्तम
सम्पिप्रापयिषिताहे / संपिप्रापयिषिताहे
सम्पिप्रापयिषितास्वहे / संपिप्रापयिषितास्वहे
सम्पिप्रापयिषितास्महे / संपिप्रापयिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः