परि + नन्द् + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परिनन्द्यात् / परिनन्द्याद्
परिनन्द्यास्ताम्
परिनन्द्यासुः
मध्यम
परिनन्द्याः
परिनन्द्यास्तम्
परिनन्द्यास्त
उत्तम
परिनन्द्यासम्
परिनन्द्यास्व
परिनन्द्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परिनन्दयिषीष्ट
परिनन्दयिषीयास्ताम्
परिनन्दयिषीरन्
मध्यम
परिनन्दयिषीष्ठाः
परिनन्दयिषीयास्थाम्
परिनन्दयिषीढ्वम् / परिनन्दयिषीध्वम्
उत्तम
परिनन्दयिषीय
परिनन्दयिषीवहि
परिनन्दयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परिनन्दिषीष्ट / परिनन्दयिषीष्ट
परिनन्दिषीयास्ताम् / परिनन्दयिषीयास्ताम्
परिनन्दिषीरन् / परिनन्दयिषीरन्
मध्यम
परिनन्दिषीष्ठाः / परिनन्दयिषीष्ठाः
परिनन्दिषीयास्थाम् / परिनन्दयिषीयास्थाम्
परिनन्दिषीध्वम् / परिनन्दयिषीढ्वम् / परिनन्दयिषीध्वम्
उत्तम
परिनन्दिषीय / परिनन्दयिषीय
परिनन्दिषीवहि / परिनन्दयिषीवहि
परिनन्दिषीमहि / परिनन्दयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः