निर् + नन्द् + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निर्नन्द्यात् / निर्नन्द्याद्
निर्नन्द्यास्ताम्
निर्नन्द्यासुः
मध्यम
निर्नन्द्याः
निर्नन्द्यास्तम्
निर्नन्द्यास्त
उत्तम
निर्नन्द्यासम्
निर्नन्द्यास्व
निर्नन्द्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निर्नन्दयिषीष्ट
निर्नन्दयिषीयास्ताम्
निर्नन्दयिषीरन्
मध्यम
निर्नन्दयिषीष्ठाः
निर्नन्दयिषीयास्थाम्
निर्नन्दयिषीढ्वम् / निर्नन्दयिषीध्वम्
उत्तम
निर्नन्दयिषीय
निर्नन्दयिषीवहि
निर्नन्दयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निर्नन्दिषीष्ट / निर्नन्दयिषीष्ट
निर्नन्दिषीयास्ताम् / निर्नन्दयिषीयास्ताम्
निर्नन्दिषीरन् / निर्नन्दयिषीरन्
मध्यम
निर्नन्दिषीष्ठाः / निर्नन्दयिषीष्ठाः
निर्नन्दिषीयास्थाम् / निर्नन्दयिषीयास्थाम्
निर्नन्दिषीध्वम् / निर्नन्दयिषीढ्वम् / निर्नन्दयिषीध्वम्
उत्तम
निर्नन्दिषीय / निर्नन्दयिषीय
निर्नन्दिषीवहि / निर्नन्दयिषीवहि
निर्नन्दिषीमहि / निर्नन्दयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः