निस् + शिङ्ख् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशिङ्खयिषिता / निश्शिशिङ्खयिषिता
निःशिशिङ्खयिषितारौ / निश्शिशिङ्खयिषितारौ
निःशिशिङ्खयिषितारः / निश्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
निःशिशिङ्खयिषितासि / निश्शिशिङ्खयिषितासि
निःशिशिङ्खयिषितास्थः / निश्शिशिङ्खयिषितास्थः
निःशिशिङ्खयिषितास्थ / निश्शिशिङ्खयिषितास्थ
उत्तम
निःशिशिङ्खयिषितास्मि / निश्शिशिङ्खयिषितास्मि
निःशिशिङ्खयिषितास्वः / निश्शिशिङ्खयिषितास्वः
निःशिशिङ्खयिषितास्मः / निश्शिशिङ्खयिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशिङ्खयिषिता / निश्शिशिङ्खयिषिता
निःशिशिङ्खयिषितारौ / निश्शिशिङ्खयिषितारौ
निःशिशिङ्खयिषितारः / निश्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
निःशिशिङ्खयिषितासे / निश्शिशिङ्खयिषितासे
निःशिशिङ्खयिषितासाथे / निश्शिशिङ्खयिषितासाथे
निःशिशिङ्खयिषिताध्वे / निश्शिशिङ्खयिषिताध्वे
उत्तम
निःशिशिङ्खयिषिताहे / निश्शिशिङ्खयिषिताहे
निःशिशिङ्खयिषितास्वहे / निश्शिशिङ्खयिषितास्वहे
निःशिशिङ्खयिषितास्महे / निश्शिशिङ्खयिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशिङ्खयिषिता / निश्शिशिङ्खयिषिता
निःशिशिङ्खयिषितारौ / निश्शिशिङ्खयिषितारौ
निःशिशिङ्खयिषितारः / निश्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
निःशिशिङ्खयिषितासे / निश्शिशिङ्खयिषितासे
निःशिशिङ्खयिषितासाथे / निश्शिशिङ्खयिषितासाथे
निःशिशिङ्खयिषिताध्वे / निश्शिशिङ्खयिषिताध्वे
उत्तम
निःशिशिङ्खयिषिताहे / निश्शिशिङ्खयिषिताहे
निःशिशिङ्खयिषितास्वहे / निश्शिशिङ्खयिषितास्वहे
निःशिशिङ्खयिषितास्महे / निश्शिशिङ्खयिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः