उत् + शिङ्ख् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उच्छिशिङ्खयिषिता / उच्शिशिङ्खयिषिता
उच्छिशिङ्खयिषितारौ / उच्शिशिङ्खयिषितारौ
उच्छिशिङ्खयिषितारः / उच्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
उच्छिशिङ्खयिषितासि / उच्शिशिङ्खयिषितासि
उच्छिशिङ्खयिषितास्थः / उच्शिशिङ्खयिषितास्थः
उच्छिशिङ्खयिषितास्थ / उच्शिशिङ्खयिषितास्थ
उत्तम
उच्छिशिङ्खयिषितास्मि / उच्शिशिङ्खयिषितास्मि
उच्छिशिङ्खयिषितास्वः / उच्शिशिङ्खयिषितास्वः
उच्छिशिङ्खयिषितास्मः / उच्शिशिङ्खयिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उच्छिशिङ्खयिषिता / उच्शिशिङ्खयिषिता
उच्छिशिङ्खयिषितारौ / उच्शिशिङ्खयिषितारौ
उच्छिशिङ्खयिषितारः / उच्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
उच्छिशिङ्खयिषितासे / उच्शिशिङ्खयिषितासे
उच्छिशिङ्खयिषितासाथे / उच्शिशिङ्खयिषितासाथे
उच्छिशिङ्खयिषिताध्वे / उच्शिशिङ्खयिषिताध्वे
उत्तम
उच्छिशिङ्खयिषिताहे / उच्शिशिङ्खयिषिताहे
उच्छिशिङ्खयिषितास्वहे / उच्शिशिङ्खयिषितास्वहे
उच्छिशिङ्खयिषितास्महे / उच्शिशिङ्खयिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उच्छिशिङ्खयिषिता / उच्शिशिङ्खयिषिता
उच्छिशिङ्खयिषितारौ / उच्शिशिङ्खयिषितारौ
उच्छिशिङ्खयिषितारः / उच्शिशिङ्खयिषितारः
मध्यम
उच्छिशिङ्खयिषितासे / उच्शिशिङ्खयिषितासे
उच्छिशिङ्खयिषितासाथे / उच्शिशिङ्खयिषितासाथे
उच्छिशिङ्खयिषिताध्वे / उच्शिशिङ्खयिषिताध्वे
उत्तम
उच्छिशिङ्खयिषिताहे / उच्शिशिङ्खयिषिताहे
उच्छिशिङ्खयिषितास्वहे / उच्शिशिङ्खयिषितास्वहे
उच्छिशिङ्खयिषितास्महे / उच्शिशिङ्खयिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः