निस् + बृंह् + णिच् धातुरूपाणि - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - लृङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निरबृंहयिष्यत् / निरबृंहयिष्यद्
निरबृंहयिष्यताम्
निरबृंहयिष्यन्
मध्यम
निरबृंहयिष्यः
निरबृंहयिष्यतम्
निरबृंहयिष्यत
उत्तम
निरबृंहयिष्यम्
निरबृंहयिष्याव
निरबृंहयिष्याम
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निरबृंहयिष्यत
निरबृंहयिष्येताम्
निरबृंहयिष्यन्त
मध्यम
निरबृंहयिष्यथाः
निरबृंहयिष्येथाम्
निरबृंहयिष्यध्वम्
उत्तम
निरबृंहयिष्ये
निरबृंहयिष्यावहि
निरबृंहयिष्यामहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निरबृंहिष्यत / निरबृंहयिष्यत
निरबृंहिष्येताम् / निरबृंहयिष्येताम्
निरबृंहिष्यन्त / निरबृंहयिष्यन्त
मध्यम
निरबृंहिष्यथाः / निरबृंहयिष्यथाः
निरबृंहिष्येथाम् / निरबृंहयिष्येथाम्
निरबृंहिष्यध्वम् / निरबृंहयिष्यध्वम्
उत्तम
निरबृंहिष्ये / निरबृंहयिष्ये
निरबृंहिष्यावहि / निरबृंहयिष्यावहि
निरबृंहिष्यामहि / निरबृंहयिष्यामहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः