दुर् + श्लङ्क् + यङ् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्लङ्क्ययिषिता / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिता
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारौ / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारौ
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारः
मध्यम
दुःशाश्लङ्क्ययिषितासि / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितासि
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्थः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्थः
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्थ / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्थ
उत्तम
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्मि / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्मि
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्वः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्वः
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्मः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्लङ्क्ययिषिता / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिता
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारौ / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारौ
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारः
मध्यम
दुःशाश्लङ्क्ययिषितासे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितासे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितासाथे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितासाथे
दुःशाश्लङ्क्ययिषिताध्वे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिताध्वे
उत्तम
दुःशाश्लङ्क्ययिषिताहे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिताहे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्वहे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्वहे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्महे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्लङ्क्ययिषिता / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिता
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारौ / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारौ
दुःशाश्लङ्क्ययिषितारः / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितारः
मध्यम
दुःशाश्लङ्क्ययिषितासे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितासे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितासाथे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितासाथे
दुःशाश्लङ्क्ययिषिताध्वे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिताध्वे
उत्तम
दुःशाश्लङ्क्ययिषिताहे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषिताहे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्वहे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्वहे
दुःशाश्लङ्क्ययिषितास्महे / दुश्शाश्लङ्क्ययिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः