दुर् + श्लङ्क् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्लङ्किषिता / दुश्शाश्लङ्किषिता
दुःशाश्लङ्किषितारौ / दुश्शाश्लङ्किषितारौ
दुःशाश्लङ्किषितारः / दुश्शाश्लङ्किषितारः
मध्यम
दुःशाश्लङ्किषितासि / दुश्शाश्लङ्किषितासि
दुःशाश्लङ्किषितास्थः / दुश्शाश्लङ्किषितास्थः
दुःशाश्लङ्किषितास्थ / दुश्शाश्लङ्किषितास्थ
उत्तम
दुःशाश्लङ्किषितास्मि / दुश्शाश्लङ्किषितास्मि
दुःशाश्लङ्किषितास्वः / दुश्शाश्लङ्किषितास्वः
दुःशाश्लङ्किषितास्मः / दुश्शाश्लङ्किषितास्मः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्लङ्किषिता / दुश्शाश्लङ्किषिता
दुःशाश्लङ्किषितारौ / दुश्शाश्लङ्किषितारौ
दुःशाश्लङ्किषितारः / दुश्शाश्लङ्किषितारः
मध्यम
दुःशाश्लङ्किषितासे / दुश्शाश्लङ्किषितासे
दुःशाश्लङ्किषितासाथे / दुश्शाश्लङ्किषितासाथे
दुःशाश्लङ्किषिताध्वे / दुश्शाश्लङ्किषिताध्वे
उत्तम
दुःशाश्लङ्किषिताहे / दुश्शाश्लङ्किषिताहे
दुःशाश्लङ्किषितास्वहे / दुश्शाश्लङ्किषितास्वहे
दुःशाश्लङ्किषितास्महे / दुश्शाश्लङ्किषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः