दुर् + मंह् धातुरूपाणि - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मंह्यात् / दुर्मंह्याद्
दुर्मंह्यास्ताम्
दुर्मंह्यासुः
मध्यम
दुर्मंह्याः
दुर्मंह्यास्तम्
दुर्मंह्यास्त
उत्तम
दुर्मंह्यासम्
दुर्मंह्यास्व
दुर्मंह्यास्म
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मंहयिषीष्ट / दुर्मंहिषीष्ट
दुर्मंहयिषीयास्ताम् / दुर्मंहिषीयास्ताम्
दुर्मंहयिषीरन् / दुर्मंहिषीरन्
मध्यम
दुर्मंहयिषीष्ठाः / दुर्मंहिषीष्ठाः
दुर्मंहयिषीयास्थाम् / दुर्मंहिषीयास्थाम्
दुर्मंहयिषीढ्वम् / दुर्मंहयिषीध्वम् / दुर्मंहिषीढ्वम् / दुर्मंहिषीध्वम्
उत्तम
दुर्मंहयिषीय / दुर्मंहिषीय
दुर्मंहयिषीवहि / दुर्मंहिषीवहि
दुर्मंहयिषीमहि / दुर्मंहिषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मंहिषीष्ट / दुर्मंहयिषीष्ट
दुर्मंहिषीयास्ताम् / दुर्मंहयिषीयास्ताम्
दुर्मंहिषीरन् / दुर्मंहयिषीरन्
मध्यम
दुर्मंहिषीष्ठाः / दुर्मंहयिषीष्ठाः
दुर्मंहिषीयास्थाम् / दुर्मंहयिषीयास्थाम्
दुर्मंहिषीढ्वम् / दुर्मंहिषीध्वम् / दुर्मंहयिषीढ्वम् / दुर्मंहयिषीध्वम्
उत्तम
दुर्मंहिषीय / दुर्मंहयिषीय
दुर्मंहिषीवहि / दुर्मंहयिषीवहि
दुर्मंहिषीमहि / दुर्मंहयिषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः