दुर् + मंह् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मिमंहयिष्यात् / दुर्मिमंहयिष्याद्
दुर्मिमंहयिष्यास्ताम्
दुर्मिमंहयिष्यासुः
मध्यम
दुर्मिमंहयिष्याः
दुर्मिमंहयिष्यास्तम्
दुर्मिमंहयिष्यास्त
उत्तम
दुर्मिमंहयिष्यासम्
दुर्मिमंहयिष्यास्व
दुर्मिमंहयिष्यास्म
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मिमंहयिषयिषीष्ट
दुर्मिमंहयिषयिषीयास्ताम्
दुर्मिमंहयिषयिषीरन्
मध्यम
दुर्मिमंहयिषयिषीष्ठाः
दुर्मिमंहयिषयिषीयास्थाम्
दुर्मिमंहयिषयिषीढ्वम् / दुर्मिमंहयिषयिषीध्वम्
उत्तम
दुर्मिमंहयिषयिषीय
दुर्मिमंहयिषयिषीवहि
दुर्मिमंहयिषयिषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मिमंहयिषिषीष्ट / दुर्मिमंहयिषयिषीष्ट
दुर्मिमंहयिषिषीयास्ताम् / दुर्मिमंहयिषयिषीयास्ताम्
दुर्मिमंहयिषिषीरन् / दुर्मिमंहयिषयिषीरन्
मध्यम
दुर्मिमंहयिषिषीष्ठाः / दुर्मिमंहयिषयिषीष्ठाः
दुर्मिमंहयिषिषीयास्थाम् / दुर्मिमंहयिषयिषीयास्थाम्
दुर्मिमंहयिषिषीध्वम् / दुर्मिमंहयिषयिषीढ्वम् / दुर्मिमंहयिषयिषीध्वम्
उत्तम
दुर्मिमंहयिषिषीय / दुर्मिमंहयिषयिषीय
दुर्मिमंहयिषिषीवहि / दुर्मिमंहयिषयिषीवहि
दुर्मिमंहयिषिषीमहि / दुर्मिमंहयिषयिषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः