दुर् + नाथ् धातुरूपाणि - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - लुट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्नाथिता
दुर्नाथितारौ
दुर्नाथितारः
मध्यम
दुर्नाथितासि
दुर्नाथितास्थः
दुर्नाथितास्थ
उत्तम
दुर्नाथितास्मि
दुर्नाथितास्वः
दुर्नाथितास्मः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्नाथिता
दुर्नाथितारौ
दुर्नाथितारः
मध्यम
दुर्नाथितासे
दुर्नाथितासाथे
दुर्नाथिताध्वे
उत्तम
दुर्नाथिताहे
दुर्नाथितास्वहे
दुर्नाथितास्महे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्नाथिता
दुर्नाथितारौ
दुर्नाथितारः
मध्यम
दुर्नाथितासे
दुर्नाथितासाथे
दुर्नाथिताध्वे
उत्तम
दुर्नाथिताहे
दुर्नाथितास्वहे
दुर्नाथितास्महे
सनादि प्रत्ययाः
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्गाः