आङ् + श्रु + णिच् + सन् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

श्रु श्रवणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषिता / आशुश्रावयिषिता
आशिश्रावयिषितारौ / आशुश्रावयिषितारौ
आशिश्रावयिषितारः / आशुश्रावयिषितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषितासि / आशुश्रावयिषितासि
आशिश्रावयिषितास्थः / आशुश्रावयिषितास्थः
आशिश्रावयिषितास्थ / आशुश्रावयिषितास्थ
उत्तम
आशिश्रावयिषितास्मि / आशुश्रावयिषितास्मि
आशिश्रावयिषितास्वः / आशुश्रावयिषितास्वः
आशिश्रावयिषितास्मः / आशुश्रावयिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषिता / आशुश्रावयिषिता
आशिश्रावयिषितारौ / आशुश्रावयिषितारौ
आशिश्रावयिषितारः / आशुश्रावयिषितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषितासे / आशुश्रावयिषितासे
आशिश्रावयिषितासाथे / आशुश्रावयिषितासाथे
आशिश्रावयिषिताध्वे / आशुश्रावयिषिताध्वे
उत्तम
आशिश्रावयिषिताहे / आशुश्रावयिषिताहे
आशिश्रावयिषितास्वहे / आशुश्रावयिषितास्वहे
आशिश्रावयिषितास्महे / आशुश्रावयिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषिता / आशुश्रावयिषिता
आशिश्रावयिषितारौ / आशुश्रावयिषितारौ
आशिश्रावयिषितारः / आशुश्रावयिषितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषितासे / आशुश्रावयिषितासे
आशिश्रावयिषितासाथे / आशुश्रावयिषितासाथे
आशिश्रावयिषिताध्वे / आशुश्रावयिषिताध्वे
उत्तम
आशिश्रावयिषिताहे / आशुश्रावयिषिताहे
आशिश्रावयिषितास्वहे / आशुश्रावयिषितास्वहे
आशिश्रावयिषितास्महे / आशुश्रावयिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः