आङ् + श्रु + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

श्रु श्रवणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषयिता / आशुश्रावयिषयिता
आशिश्रावयिषयितारौ / आशुश्रावयिषयितारौ
आशिश्रावयिषयितारः / आशुश्रावयिषयितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषयितासि / आशुश्रावयिषयितासि
आशिश्रावयिषयितास्थः / आशुश्रावयिषयितास्थः
आशिश्रावयिषयितास्थ / आशुश्रावयिषयितास्थ
उत्तम
आशिश्रावयिषयितास्मि / आशुश्रावयिषयितास्मि
आशिश्रावयिषयितास्वः / आशुश्रावयिषयितास्वः
आशिश्रावयिषयितास्मः / आशुश्रावयिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषयिता / आशुश्रावयिषयिता
आशिश्रावयिषयितारौ / आशुश्रावयिषयितारौ
आशिश्रावयिषयितारः / आशुश्रावयिषयितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषयितासे / आशुश्रावयिषयितासे
आशिश्रावयिषयितासाथे / आशुश्रावयिषयितासाथे
आशिश्रावयिषयिताध्वे / आशुश्रावयिषयिताध्वे
उत्तम
आशिश्रावयिषयिताहे / आशुश्रावयिषयिताहे
आशिश्रावयिषयितास्वहे / आशुश्रावयिषयितास्वहे
आशिश्रावयिषयितास्महे / आशुश्रावयिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आशिश्रावयिषिता / आशिश्रावयिषयिता / आशुश्रावयिषिता / आशुश्रावयिषयिता
आशिश्रावयिषितारौ / आशिश्रावयिषयितारौ / आशुश्रावयिषितारौ / आशुश्रावयिषयितारौ
आशिश्रावयिषितारः / आशिश्रावयिषयितारः / आशुश्रावयिषितारः / आशुश्रावयिषयितारः
मध्यम
आशिश्रावयिषितासे / आशिश्रावयिषयितासे / आशुश्रावयिषितासे / आशुश्रावयिषयितासे
आशिश्रावयिषितासाथे / आशिश्रावयिषयितासाथे / आशुश्रावयिषितासाथे / आशुश्रावयिषयितासाथे
आशिश्रावयिषिताध्वे / आशिश्रावयिषयिताध्वे / आशुश्रावयिषिताध्वे / आशुश्रावयिषयिताध्वे
उत्तम
आशिश्रावयिषिताहे / आशिश्रावयिषयिताहे / आशुश्रावयिषिताहे / आशुश्रावयिषयिताहे
आशिश्रावयिषितास्वहे / आशिश्रावयिषयितास्वहे / आशुश्रावयिषितास्वहे / आशुश्रावयिषयितास्वहे
आशिश्रावयिषितास्महे / आशिश्रावयिषयितास्महे / आशुश्रावयिषितास्महे / आशुश्रावयिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः