अव + लङ्घ् धातुरूपाणि - लघिँ भाषार्थः - चुरादिः - लुट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवलङ्घयिता / अवलङ्घिता
अवलङ्घयितारौ / अवलङ्घितारौ
अवलङ्घयितारः / अवलङ्घितारः
मध्यम
अवलङ्घयितासि / अवलङ्घितासि
अवलङ्घयितास्थः / अवलङ्घितास्थः
अवलङ्घयितास्थ / अवलङ्घितास्थ
उत्तम
अवलङ्घयितास्मि / अवलङ्घितास्मि
अवलङ्घयितास्वः / अवलङ्घितास्वः
अवलङ्घयितास्मः / अवलङ्घितास्मः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवलङ्घयिता / अवलङ्घिता
अवलङ्घयितारौ / अवलङ्घितारौ
अवलङ्घयितारः / अवलङ्घितारः
मध्यम
अवलङ्घयितासे / अवलङ्घितासे
अवलङ्घयितासाथे / अवलङ्घितासाथे
अवलङ्घयिताध्वे / अवलङ्घिताध्वे
उत्तम
अवलङ्घयिताहे / अवलङ्घिताहे
अवलङ्घयितास्वहे / अवलङ्घितास्वहे
अवलङ्घयितास्महे / अवलङ्घितास्महे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवलङ्घिता / अवलङ्घयिता
अवलङ्घितारौ / अवलङ्घयितारौ
अवलङ्घितारः / अवलङ्घयितारः
मध्यम
अवलङ्घितासे / अवलङ्घयितासे
अवलङ्घितासाथे / अवलङ्घयितासाथे
अवलङ्घिताध्वे / अवलङ्घयिताध्वे
उत्तम
अवलङ्घिताहे / अवलङ्घयिताहे
अवलङ्घितास्वहे / अवलङ्घयितास्वहे
अवलङ्घितास्महे / अवलङ्घयितास्महे
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः