अप + लङ्घ् धातुरूपाणि - लघिँ भाषार्थः - चुरादिः - लुट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपलङ्घयिता / अपलङ्घिता
अपलङ्घयितारौ / अपलङ्घितारौ
अपलङ्घयितारः / अपलङ्घितारः
मध्यम
अपलङ्घयितासि / अपलङ्घितासि
अपलङ्घयितास्थः / अपलङ्घितास्थः
अपलङ्घयितास्थ / अपलङ्घितास्थ
उत्तम
अपलङ्घयितास्मि / अपलङ्घितास्मि
अपलङ्घयितास्वः / अपलङ्घितास्वः
अपलङ्घयितास्मः / अपलङ्घितास्मः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपलङ्घयिता / अपलङ्घिता
अपलङ्घयितारौ / अपलङ्घितारौ
अपलङ्घयितारः / अपलङ्घितारः
मध्यम
अपलङ्घयितासे / अपलङ्घितासे
अपलङ्घयितासाथे / अपलङ्घितासाथे
अपलङ्घयिताध्वे / अपलङ्घिताध्वे
उत्तम
अपलङ्घयिताहे / अपलङ्घिताहे
अपलङ्घयितास्वहे / अपलङ्घितास्वहे
अपलङ्घयितास्महे / अपलङ्घितास्महे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपलङ्घिता / अपलङ्घयिता
अपलङ्घितारौ / अपलङ्घयितारौ
अपलङ्घितारः / अपलङ्घयितारः
मध्यम
अपलङ्घितासे / अपलङ्घयितासे
अपलङ्घितासाथे / अपलङ्घयितासाथे
अपलङ्घिताध्वे / अपलङ्घयिताध्वे
उत्तम
अपलङ्घिताहे / अपलङ्घयिताहे
अपलङ्घितास्वहे / अपलङ्घयितास्वहे
अपलङ्घितास्महे / अपलङ्घयितास्महे
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः