अनु + तिक् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - विधिलिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेतिकिषेत् / अनुतेतिकिषेद् / अनुतेतेकिषेत् / अनुतेतेकिषेद्
अनुतेतिकिषेताम् / अनुतेतेकिषेताम्
अनुतेतिकिषेयुः / अनुतेतेकिषेयुः
मध्यम
अनुतेतिकिषेः / अनुतेतेकिषेः
अनुतेतिकिषेतम् / अनुतेतेकिषेतम्
अनुतेतिकिषेत / अनुतेतेकिषेत
उत्तम
अनुतेतिकिषेयम् / अनुतेतेकिषेयम्
अनुतेतिकिषेव / अनुतेतेकिषेव
अनुतेतिकिषेम / अनुतेतेकिषेम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुतेतिकिष्येत / अनुतेतेकिष्येत
अनुतेतिकिष्येयाताम् / अनुतेतेकिष्येयाताम्
अनुतेतिकिष्येरन् / अनुतेतेकिष्येरन्
मध्यम
अनुतेतिकिष्येथाः / अनुतेतेकिष्येथाः
अनुतेतिकिष्येयाथाम् / अनुतेतेकिष्येयाथाम्
अनुतेतिकिष्येध्वम् / अनुतेतेकिष्येध्वम्
उत्तम
अनुतेतिकिष्येय / अनुतेतेकिष्येय
अनुतेतिकिष्येवहि / अनुतेतेकिष्येवहि
अनुतेतिकिष्येमहि / अनुतेतेकिष्येमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः