दुर् + ध्रेक् + णिच् धातुरूपाणि - ध्रेकृँ शब्दोत्साहयोः - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्ध्रेकयिष्यति
दुर्ध्रेकयिष्यतः
दुर्ध्रेकयिष्यन्ति
मध्यम
दुर्ध्रेकयिष्यसि
दुर्ध्रेकयिष्यथः
दुर्ध्रेकयिष्यथ
उत्तम
दुर्ध्रेकयिष्यामि
दुर्ध्रेकयिष्यावः
दुर्ध्रेकयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्ध्रेकयिष्यते
दुर्ध्रेकयिष्येते
दुर्ध्रेकयिष्यन्ते
मध्यम
दुर्ध्रेकयिष्यसे
दुर्ध्रेकयिष्येथे
दुर्ध्रेकयिष्यध्वे
उत्तम
दुर्ध्रेकयिष्ये
दुर्ध्रेकयिष्यावहे
दुर्ध्रेकयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्ध्रेकिष्यते / दुर्ध्रेकयिष्यते
दुर्ध्रेकिष्येते / दुर्ध्रेकयिष्येते
दुर्ध्रेकिष्यन्ते / दुर्ध्रेकयिष्यन्ते
मध्यम
दुर्ध्रेकिष्यसे / दुर्ध्रेकयिष्यसे
दुर्ध्रेकिष्येथे / दुर्ध्रेकयिष्येथे
दुर्ध्रेकिष्यध्वे / दुर्ध्रेकयिष्यध्वे
उत्तम
दुर्ध्रेकिष्ये / दुर्ध्रेकयिष्ये
दुर्ध्रेकिष्यावहे / दुर्ध्रेकयिष्यावहे
दुर्ध्रेकिष्यामहे / दुर्ध्रेकयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः