अनु + ध्रेक् + णिच् धातुरूपाणि - ध्रेकृँ शब्दोत्साहयोः - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुध्रेकयिष्यति
अनुध्रेकयिष्यतः
अनुध्रेकयिष्यन्ति
मध्यम
अनुध्रेकयिष्यसि
अनुध्रेकयिष्यथः
अनुध्रेकयिष्यथ
उत्तम
अनुध्रेकयिष्यामि
अनुध्रेकयिष्यावः
अनुध्रेकयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुध्रेकयिष्यते
अनुध्रेकयिष्येते
अनुध्रेकयिष्यन्ते
मध्यम
अनुध्रेकयिष्यसे
अनुध्रेकयिष्येथे
अनुध्रेकयिष्यध्वे
उत्तम
अनुध्रेकयिष्ये
अनुध्रेकयिष्यावहे
अनुध्रेकयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुध्रेकिष्यते / अनुध्रेकयिष्यते
अनुध्रेकिष्येते / अनुध्रेकयिष्येते
अनुध्रेकिष्यन्ते / अनुध्रेकयिष्यन्ते
मध्यम
अनुध्रेकिष्यसे / अनुध्रेकयिष्यसे
अनुध्रेकिष्येथे / अनुध्रेकयिष्येथे
अनुध्रेकिष्यध्वे / अनुध्रेकयिष्यध्वे
उत्तम
अनुध्रेकिष्ये / अनुध्रेकयिष्ये
अनुध्रेकिष्यावहे / अनुध्रेकयिष्यावहे
अनुध्रेकिष्यामहे / अनुध्रेकयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः