स्तु + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

ष्टुञ् स्तुतौ - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तोष्टावयिषयिता
तोष्टावयिषयितारौ
तोष्टावयिषयितारः
मध्यम
तोष्टावयिषयितासि
तोष्टावयिषयितास्थः
तोष्टावयिषयितास्थ
उत्तम
तोष्टावयिषयितास्मि
तोष्टावयिषयितास्वः
तोष्टावयिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तोष्टावयिषयिता
तोष्टावयिषयितारौ
तोष्टावयिषयितारः
मध्यम
तोष्टावयिषयितासे
तोष्टावयिषयितासाथे
तोष्टावयिषयिताध्वे
उत्तम
तोष्टावयिषयिताहे
तोष्टावयिषयितास्वहे
तोष्टावयिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तोष्टावयिषिता / तोष्टावयिषयिता
तोष्टावयिषितारौ / तोष्टावयिषयितारौ
तोष्टावयिषितारः / तोष्टावयिषयितारः
मध्यम
तोष्टावयिषितासे / तोष्टावयिषयितासे
तोष्टावयिषितासाथे / तोष्टावयिषयितासाथे
तोष्टावयिषिताध्वे / तोष्टावयिषयिताध्वे
उत्तम
तोष्टावयिषिताहे / तोष्टावयिषयिताहे
तोष्टावयिषितास्वहे / तोष्टावयिषयितास्वहे
तोष्टावयिषितास्महे / तोष्टावयिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः