स्तुच् + सन् धातुरूपाणि - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - विधिलिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तुस्तुचिषेत / तुस्तोचिषेत
तुस्तुचिषेयाताम् / तुस्तोचिषेयाताम्
तुस्तुचिषेरन् / तुस्तोचिषेरन्
मध्यम
तुस्तुचिषेथाः / तुस्तोचिषेथाः
तुस्तुचिषेयाथाम् / तुस्तोचिषेयाथाम्
तुस्तुचिषेध्वम् / तुस्तोचिषेध्वम्
उत्तम
तुस्तुचिषेय / तुस्तोचिषेय
तुस्तुचिषेवहि / तुस्तोचिषेवहि
तुस्तुचिषेमहि / तुस्तोचिषेमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तुस्तुचिष्येत / तुस्तोचिष्येत
तुस्तुचिष्येयाताम् / तुस्तोचिष्येयाताम्
तुस्तुचिष्येरन् / तुस्तोचिष्येरन्
मध्यम
तुस्तुचिष्येथाः / तुस्तोचिष्येथाः
तुस्तुचिष्येयाथाम् / तुस्तोचिष्येयाथाम्
तुस्तुचिष्येध्वम् / तुस्तोचिष्येध्वम्
उत्तम
तुस्तुचिष्येय / तुस्तोचिष्येय
तुस्तुचिष्येवहि / तुस्तोचिष्येवहि
तुस्तुचिष्येमहि / तुस्तोचिष्येमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः