स्तुच् + सन् धातुरूपाणि - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तुस्तुचिषिषीष्ट / तुस्तोचिषिषीष्ट
तुस्तुचिषिषीयास्ताम् / तुस्तोचिषिषीयास्ताम्
तुस्तुचिषिषीरन् / तुस्तोचिषिषीरन्
मध्यम
तुस्तुचिषिषीष्ठाः / तुस्तोचिषिषीष्ठाः
तुस्तुचिषिषीयास्थाम् / तुस्तोचिषिषीयास्थाम्
तुस्तुचिषिषीध्वम् / तुस्तोचिषिषीध्वम्
उत्तम
तुस्तुचिषिषीय / तुस्तोचिषिषीय
तुस्तुचिषिषीवहि / तुस्तोचिषिषीवहि
तुस्तुचिषिषीमहि / तुस्तोचिषिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
तुस्तुचिषिषीष्ट / तुस्तोचिषिषीष्ट
तुस्तुचिषिषीयास्ताम् / तुस्तोचिषिषीयास्ताम्
तुस्तुचिषिषीरन् / तुस्तोचिषिषीरन्
मध्यम
तुस्तुचिषिषीष्ठाः / तुस्तोचिषिषीष्ठाः
तुस्तुचिषिषीयास्थाम् / तुस्तोचिषिषीयास्थाम्
तुस्तुचिषिषीध्वम् / तुस्तोचिषिषीध्वम्
उत्तम
तुस्तुचिषिषीय / तुस्तोचिषिषीय
तुस्तुचिषिषीवहि / तुस्तोचिषिषीवहि
तुस्तुचिषिषीमहि / तुस्तोचिषिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः